نويسندگان



آثار تاريخي يك عاشق



دوستان عاشق تنها



دوستان عاشق



وضعیت من در یاهو



آمار وب



طراح قالب:



موزیک و سایر امکانات





سجدگاه عشق

آرامش مرا که می بری انگار 

تمام دانه های دلم در ((عشق ))تو 

خیس می خورد ...!

آرامش مرا که میبری  ... 

*   *     *

...می خواستم ذوب شوم 

می خواستم دستهایم را

به ریسمانش که گرفتم...

آن ((حس زیبای امنیت ..)) 

تمام وجودم را بگیرد ..

 ودر سجدگاه عشقش 

تمام در های عبودیت 

به رویم گشوده شود.

*     *       *

ادامه دارد

                          


[+] نوشته شده توسط شکست خورده در 13:17 | |







اضطراب

تورا نداشتم اما 

از دست دادنت دیوانه ام می کرد!

تو 

در کدام سوی زندگیم جای داری 

که اضطراب مرا به وسعت در یا می سپاری؟!

ومن در دستهایت 

مهره های سر گردان بازی شطرنج می شوم!؟

تو می آئی

مهره را جابه جا می کنی 

ومن که

کیش دستهایت بودم

مات چشم هایت می شوم

تو می بری

من می بازم 

تو می روی 

من می مانم 

و تمام وجودم باز 

پر از اضطرابی 

به وسعت دریا می شود ...!


[+] نوشته شده توسط شکست خورده در 16:13 | |







درد عشق

درد عشقی کشیده ام که مپرس  

                                                                          زهر هجری چشیده ام که مپرس  

گشته ام در جهان آخر کار                       

                                                                         دلبری برگزیده ام که مپرس  

آن چنان در هوای خاک درش 

                                                                       می رود آب دیده ام که مپرس 

بی تو در کلبه گدایی خویش 

                                                                        رنجها یی کسیده ام که مپرس  

همچو حافظ در ره عشق  

                                                                      به مقامی رسیده ام که مپرس


[+] نوشته شده توسط شکست خورده در 12:11 | |







زندگی یعنی چه ؟

زندگی یعنی چکیدن همچو شمع از گرمی عشق                    

                                                                                                              زندگی یعنی لطافت گم شدن در نرمی عشق  

 

  زندگی یعنی دویدن بی امان در وادی عشق                

                                                                                                                  رفتن و آخر رسیدن بر در آبادی عشق 

 

می توان هر لحظه هر جا عاشق و دلداده بودن                  

                                                                                                               پر غرور چون آبشاران بودن اما ساده بودن 

 

می شود اندوه شب را از نگاه صبح فهمید                    

                                                                                                                 یا به وقت ریزش اشک شادی گذشته رادید 

 

می توان در گریه ابر با خیال غنچه خوش بود                

                                                                                                                زایش آینده را در هر خزانی دید و آزمود


[+] نوشته شده توسط شکست خورده در 11:54 | |